மருந்து

எட்டுமணி நேர வேலை
ஏற்படுத்தியிருந்த எரிச்சல்,

காலம் காவாப் பேருந்திற்காய்க்
காத்திருந்ததன் கால்கடுப்பு,

வந்த வண்டியும் கூட்டம்
வழிந்திட வந்ததின் வெறுப்பு,

நிம்மதியாய் நிற்கக்கூட விடாமல்
நெறிக்கப்படுவதின் நெஞ்சுக்கொதிப்பு,

கடந்து போகையில் கால் மிதித்துவிட்டுக்
கண்டு கொள்ளாதவன் மீதான கோவம்,

சாலை நெரிசலில் சவலை மாடாய் வண்டி
தள்ளாடி நகர்வதனாலாய தலைவலி,

இத்தனையும்
இத்தனையும்

மாயமாய் மறைந்தன –

அறிமுகமே இல்லாத
அந்தக் குழந்தையின்
பால்முகம் வீசிய
பச்சைப் புன்னகையால்!