மார்கழி வெண்பா - 5 - மாலைமாற்று

#மார்கழி 5

வாதைகோ பாடுபாவை நாடுமாத வாநீடு
சோதியாடு தேவைபாய தூயாவா - மாவாயா
தூயபாவை தேடுயாதி  சோடுநீ வாதமாடு
நாவைபாடு பாகோதை வா!

(மாலைமாற்று - பின்பி [palindrome])

(பின்பிருந்து முன்பாகப் படித்தாலும் அப்பாவே வருதல் ‘மாலைமாற்று’ எனப்படும்)

வாதை கோ - வாதவூர் தலைவரான மாணிக்கவாசகர்
பாடுபாவை - பாடும் பாடலை (பாவை - திருவெம்பாவை எனினும் பொருந்தும்)
நாடு - விரும்பி நாடுகின்ற
மாதவா - பெருந்தவத்தோனே (சிவனைக் குறிக்கும்)
நீடு - நீள்கின்ற
சோதி - தீப்பிழம்பாய் / ஒளியாய்
ஆடு தே - ஆடுகின்ற இறைவன் (தே - இறை)
வை - வைகை (கடைக்குறையாய் ‘வை’ என்று நின்றது)
பாய - (உனக்காகப்) பாயச் செய்தான்
தூயா - தூய்மையானவனே
வா - எனக்கருள வா (இதுவரை மாணிக்கவாசகருக்கு, இனி  ஆண்டாளுக்கு)

மாவாயா - (உலகையெல்லாம் அடக்கிக் காட்டிய) பெரிய வாயுடைய கண்ணா,
தூய பாவை - தூய்மையான பெண்ணான ஆண்டாள்
தேடுயாதி - தேடு உய் (ஆதி) - உய்வதற்காகத் தேடும்
(ஆதி) சோடு - முன்பே உண்டான துணைவன் (’சோடி’ என்பது ‘சோடு’ என்று விகாரப்பட்டு நின்றது)
நீ - நீயே,
வாதமாடு - வாதம் செய்கின்ற
நாவை - திருவாயினை (நாவு என்பது ஆகுபெயராய் வாயைக் குறித்தது)
பாடு - போற்றிப் பாடும் (’கற்பூரம் நாறுமோ கமலப்பூ நாறுமோ’ என்ற பாடலைக் குறிக்கிறது இது)
பா கோதை - பாடலை உடைய கோதையாகிய ஆண்டாளே
வா - எனக்கருள வா!

பொழிப்பு: மாணிக்கவாசகா, வாதவூரின் கோவே, உன் பாடலை விரும்பும் மாதவனான சிவபெருமான் உனக்காக வைகையைப் பொங்கச் செய்தான், தூயவனே நீ எனக்கருள வா!
திருமாலின் வாதஞ்செய்கின்ற வாயைப் போற்றிப் பாடும் பாடலை உடைய, அவனையே முழுமுதல் துணைவனாக உணர்ந்து அடைந்து உய்யத் தேடிய தூய பெண்ணே, கோதையே, நீ எனக்கருள வா!

நன்றி!