மார்கழி வெண்பா - 14 - ஏகநாகபந்தம்

#மார்கழி 14

பண்ணாரும் வேதம் பகர்கவரும் வேளும்மாய்க்
கண்ணாரை வவ்வமெய்க் கண்ணாரை - வீரர்தேடு*
தேவின் விரைவீதார் சூடுந் திருப்பாவைத்
தாளதாக திர்ப்பாவை மண்ணு!

(இன்னிசை வெண்பா; ஏகநாகபந்தம்)

பதம்பிரித்து:

பண் ஆரும் வேதம் பகர், கவரும் வேளும் மாய்
கண்ணாரை வவ்வ மெய்க்கு அண்ணாரை - வீரர் தேடு
தேவின் விரை வீ தார் சூடும் திருப்பாவைத்
தாள் அது ஆ, கதிர் பாவை மண்ணு.

பொருள்:
இசையோடு பொருந்திய (பண்ணாரும்) தமிழ் மறையை (வேதம்) உரைத்த (பகர்),
[பாசத்திற்கு] ஈர்க்கின்ற (கவரும்) மன்மதன் (வேளும்) இறக்கும்படி (மாய்) [தீய்க்கின்ற] கண்ணை உடையவரை (கண்ணாரை) பற்றுவதான (வவ்வ) உண்மைப் பொருளுக்கு (மெய்க்கு) தலையாய வழியானவரின் (அண்ணாரை = மாணிக்கவாசகரை),
[தவமாகிய] வீரம் உடையவர்கள் (வீரர்) காண விழையும் (தேடு) இறைவனின் (தேவின்) நறுமணமிக்க (விரை) மலர் (வீ) மாலையை (தார்) சூடுகின்ற தெய்வப்பெண்ணின் (திருப்பாவை = ஆண்டாள்)
திருவடிகளில் சேர்ந்திருக்க (தாளது ஆ[க]) [அவர்கள் அருளிய] ஒளிமிக்க (கதிர்) பாடல்களில் (பாவை) மூழ்கு (மண்ணு).

பொழிப்பு: மன்மதனை எரித்த கண்ணரான சிவனைப் பற்றுவதான உண்மைக்கு தலைமையானவரும், இசை பொருந்திய தமிழ் மறைகளைப் உரைத்தவருமான மாணிக்கவாசகரையும், தவமுடையோர் தேடும் இறைவனான திருமாலின் மாலையைச் சூடிய தெய்வப்பெண்ணான ஆண்டாளையும் திருவடி சரணம் எய்த அவர்கள் அருளிச் சென்ற ஒளிமிக்க பாக்களில் மூழ்குக எ-று.

இவர்கள் அருளிய தமிழ்மறைகளான திருமுறையும் திவ்வியபிரபந்தமும் இசைப்பாக்களானமையால் ‘பண்ணாரும் வேதம்’ எனப்பட்டன.
‘பண்ணாரும் வேதம் பகர்’ என்பதும், ‘தாளதா’ என்பதும் இருவருக்குமே நிற்கும்.

தவமுடையாரை ’வீரர்’ என்றது அத்தவத்தின் அருமை கருதியாம். திருக்குறளின் ‘தவம்’ என்ற அதிகாரத்தைக் காண்க!

*வீரர்தேடு - இது பூச்சீராகாதோ எனின் ஆகாது. வல்லினமுன் நின்ற ரகரவொற்றைக் கழித்தலகிட இது காய்ச்சீராகும், அல்லது, தளைசிதையுமிடத்து குற்றுகரம் அலகிடப்படாது என்னும் விதிப்படிக் கொளினும் இது காய்ச்சீராகவே நின்று தளைசிதையாது.

ஏகநாகபந்தம்: ஒரு பாம்பின் உடலில் தலைமுதல் வால்வரை பொருந்த அமைப்பது. உடல் தன்மீது தானே குறுக்கிடும் இடங்களில் அமையும் எழுத்துகள் பொதுவாக நிற்க வேண்டும். இப்பா ஏகநாகபந்தமாய் அமைவதைப் படத்தில் காண்க!

இனிய காலை வணக்கம்...

நன்றி!

(C)2019, Vennkotran.